Beograd...

„Ovaj veliki grad bio je, izgleda, oduvek ovakav: istrgan, prosut, upravo kao da nikad ne postoji nego večno nastaje, dograđuje se i opravlja. S jednog kraja niče i raste, a sa drugog vene i propada. Uvek se kreće i talasa, nikad ne miruje i ne zna šta je pokoj i tišina. Grad na dve reke, na visokom mestu, i sa mnogo vetrova...” Ivo Andrić, Znakovi pored puta.

Prava starost Beograda zapravo je izgubljena u istorijskim maglama. Zamišljamo da je ovde nekada bio centar mistične i nedokučive vinčanske kulture čije ostatke nalazimo u najbližoj okolini grada. Da je hiljadama godina unazad cvetao naseljen naprednom civilizacijom... U njemu su se mnogo vekova kasnije (po Herodotu je to bilo u IV veku pre Hrista), zaustavili Kelti i nazvali ga imenom Singidunum koje se svidelo i Rimljanima kad su ga priključili svom velikom carstvu. To je ujedno bila prva civilizacija na ovom prostoru koju pamti naša istorija. Danas se oni sigurno sačuvani ostaci velikog Rima nalaze duboko ispod istorijskih slojeva koji su ih vekovima prekrivali. A prekrile su ih ruševine koje su za sobom ostavili brojni osvajači, dolazeći ili prolazeći...
Dolazeći iz hladnih severnih šuma, slovenska plemena ipak su iz daljine, još preko Dunava, videli visoke bele bedeme utvrđenja iznad samog ušća dve velike reke. I nazvali su ga drugačije nego što se dotad zvao, nazvali su ovaj grad Beli grad i ostali do danas da to ime čuvaju.

Vekovima koji su dolazili, Beli grad je bio meta, želja, san. Grad koji drži ključ Balkana, grad koji zaustavlja nepreglednu ravnicu i kupa se u rekama. Vekovima na granici velikih moćnih imperija, vekovima rušen i ponovo podizan.

Beograd je jedina prestonica u Evropi koja se nalazi na ušću dve međunarodne reke koje ga dele na dva velika dela – “stari” i Novi Beograd. Počeo je svoju istoriju glavnog grada još u srednjem veku kao prestonica Srbije, bio prestonica tri Jugoslavije i jedne državne zajednice a danas je ponovo glavni i najveći grad Srbije.

Zvanično ima oko 1.700.000 stanovnika, nezvanično preko dva miliona.

Posetiti Beograd znači upoznati pre svega njegovu istoriju, zatim njegove ljude, njegove obale, ulice, parkove, senovite bašte, skrivene lepote...

Istorijska priča Beograda počinje u samom srcu grada, na obalama Save i Dunava, nad kojima se uzdiže prelepa beogradska tvrđava ili Kalemegdan. Vekovima građeno, dograđivano, rušeno do temelja i ponovo podizano, ovo utvrđenje predstavlja fantastičnu kombinaciju istorijskih slojeva i senovitog parka, idealnog mesta za šetnju, odmor i predah od gradske brzine.

Iz ovog jedinstvenog prostora u grad nas uvodi čuvena Knez Mihajlova ulica, glavna i najveća pešačka zona u gradu, kojom osim Beograđana obavezno prođe svako ko poseti Beograd. Ređaju se zatim, jedan za drugim, centralni gradski trgovi – Studentski trg, Trg Republike, Terazije, Trg Nikole Pašića, Slavija, okruženi saobraćajnom gužvom i osobenom arhitekturom. Nezaobilazna tačka u koja odiše starom gradskom atmosferom je čuvena boemska četvrt Skadarlija sa svojim još čuvenijim kafanama duž kaldrme, od XIX veka tradicionalno mesto okupljanja slikara, pisaca, pesnika... 

U samom jezgru grada nalazi se i nekoliko crkava koje svojom lepotom i važnošću čine pravi duhovni ukras Beograda. Tu je Saborna crkva Sv. Arhangela Mihajla, čiji barokni zvonik dominira najstarijim urbanim celinama, Vaznesenjska crkva, zatim crkva Svetog Marka, grandiozno delo međuratne arhitekture i naravno, velelepni hram Svetog Save na Vračaru, jedna od najvećih pravoslavnih crkava na planeti.

Ne treba se pomerati daleko od centra ni da bi se uživalo u pravim prirodnim ambijentima. Beogradom se prostire preko 4.000 hektara zelenila, od senovitih parkova usred gradske vreve kakav je Tašmajdan ili Botanička bašta, do raskošnog zelenila Dedinja i Topčidera gde su smešteni i dvorski kompleksi dinastija Karađorđević i Obrenović – Beli dvor i Milošev konak. Ogroman park prijateljstva nastavlja se i sa leve strane Save ka Novom Beogradu, obalom Dunava sve do Zemuna, stare varoši na samoj obali reke, koja je danas deo Beograda. Najpoznatije i najposećenije izletište prestonice je sasvim sigurno Ada Ciganlija na reci Savi, kojoj je Ivo Andrić podario epitet beogradskog mora. Kada se na sve ovo, a to je zaista samo mali deo onoga što Beograd nudi, doda nezaboravan noćni provod i zabava, postaje jasno zbog čega se ovaj grad nalazi u vrhu liste najatraktivnijih evropskih destinacija. Takođe, postaje jasno da je vreme provedeno u Beogradu uvek kratko i da je ipak ostalo još nešto što se mora videti ili doživeti. A tad je već kasno, već ste se zaljubili i uvek ćete mu se vraćati... Sa osmehom. 

© PlanetaPutovanja